dom wielopokoleniowy

Oj taki ze mnie blogowicz bardzo niepoukładany. Bo co tu zrobić, kiedy tyle zajęć wokół mnie, a czas mija tak szybko? Może zacznę od początku. Tydzień po świętach odbyły się urodziny mojego starszego synka, sama nie mogę uwierzyć, że skończył 6 lat! Przygotowania do imprezy w natłoku pracy zawodowej przysporzyły mnie o mały zawrót głowy. Na szczęście wszystko się udało i mój kochany solenizant dziękował mi chyba ze sto razy za "najfajniejszą imprezę." :) Stół opanowały żelkowe myszy, które baardzo przypadły dzieciakom do gustu i od razu zostały zjedzone, począwszy od długiego ogona, aż po głowę. W ostatniej chwili wpadłam na  pomysł przygotowania małych kartek - wizytówek ze zwierzątkami. Impreza się udała. Tort był jak zwykle pyszny, bo zrobiła go dla Szymonka Babcia. Taki, jaki on  lubi najbardziej. Z galaretką, owocami i bitą śmietaną i mimo że nie było na nim postaci żadnego superbohatera to zniknął ze stołu do ostatniego okruszka :) Gdy zapadł zmierzch puszcz...

Ufff.... Ostatnie przygotowania, śmiech dzieci, od rana wrzawa... ale ja to NAPRAWDĘ LUBIĘ! :) Czas spędzony z nimi już teraz daje mi szczęście a jeszcze dużo chwil świątecznych przed nami. Tak to u nas wygląda. Za oknem pada śnieg i to naprawdę porządne, grube płatki. Aura nie sprzyja spacerom, ale w domu przyjemnie jest. Kolorowo, świątecznie i nawet łobuzujący chłopcy nie psują humoru. Nastroje mają wiosenne co się dziwić. O tej porze roku mogli zazwyczaj już hasać na zewnątrz do woli. Wiosny i tak już nikt kijem nie zawróci :)  Na Wielkanoc dostałm przemiłą niespodziankę od Oli z Home on the hill. Urocza zawieszka od razu znalazła swoje miejsce. Zobaczcie sami.  Drewniany domek przycupnął na belce kominkowej. To już chyba naprawdę ostatni moment, aby złożyć Wam świąteczne życzenia. Ja na te święta życzę sobie i Wam spokoju, radości z bycia razem, uśmiechu na twarzach i słonka w sercu. Niech wspaniały czas Zmartwychwstania Pańskiego natchni...